Odd days
Η καταγραφή μιας χαμένης αθωότητας ενός κόσμου παράξενου (ασυνήθιστου). The recording of a lost innocence of a world strange (unusual).
Παράξενες μέρες
Από παιδιά βλέπαμε τον κόσμο με ανάμεικτα συναισθήματα και περιέργεια. Μεγαλώνοντας, αναπολούμε την παιδική μας ηλικία με νοσταλγία. Η φωτογραφία μας βοηθάει να διατηρήσουμε αυτή τη μνήμη της χαμένης (μας) παιδικότητας. Παρατηρώντας τον κόσμο που φωτογραφίζουμε, πολλές φορές μένουμε έκπληκτοι, ίσως και αμήχανοι, μπροστά στο αληθινό, στο αθώο, το οποίο αναζητάμε συνεχώς, σαν να αναζητάμε ένα κομμάτι του εαυτού μας, ήδη χαμένο. Οι συγκεκριμένες φωτογραφίες καταγράφουν την παιδική αθωότητα και κυρίως την παιδική περιέργεια σε έναν κόσμο που συνεχώς εξελίσσεται.
Odd days
From as we were kids, we were looking at the world with mixed feelings and curiosity. As we grow up, we look back at our own childhood with nostalgia. The photography helps us to retain this memory of our lost childhood. While observing the world that we photograph, we often find ourselves amazed or even awkward, in front of the real and the innocent that we keep seeking out, as if we are looking for a part of ourselvesthat is already gone. The specific photographs note down the childhood innocence and mostly the childhood curiosity in a world that keeps progressing.
Part of a wider on-going project